24/10/10

Peter Pan

Neste ano, 2010, cúmprense 150 anos do nacemento de James Matthew Barrie, pai do coñecido personaxe Peter Pan.
J. M. Barrie naceu en Kirriemuir, Angus (Escocia) no seo dunha acomodada familia victoriana, foi educado na The Glasgow Academy e a Universidade de Edimburgo. Exerceu de xornalista en Nottingham, logo en Londres, e logo pasou a ser novelista e posteriormente autor teatral.
Está enterrado en Kirriemuir xunto aos seus pais, a súa irmá e o seu irmán maior David, quen morrera nun accidente de patinaxe xusto antes do seu décimocuarto aniversario, este suceso condicionou a vida posterior de toda a familia, en especial, a de James, que contaba con seis anos naquel momento.
Peter Pan naceu primeiro como conto en versión oral e o seu autor estivo escribindo moitas versións do mesmo ata o seu propio falecemento. Foi en 1903 cando comezou a ser máis amplamente coñecido. En 1904 transfórmase en obra de teatro representada con grande éxito, e en 1911 convértese en conto, titulado Peter Pan y Wendy, sendo doados todos os dereitos da publicación, ao Hospital Infantil de Londres.
Peter é representado como un neno pequeno que rehúsa medrar e que convive con outros nenos da súa mesma idade, os chamados Nenos Perdidos, no país de Nunca Xamais, unha illa poboada tanto por piratas como por fadas e sereas, onde Peter Pan vive numerosas aventuras fantásticas durante toda a eternidade.
No primeiro conto publicado, Peter invita á nena Wendy Darling ao País de Nunca Xamais para que sexa a nai da súa cuadrilla de "Os nenos perdidos". Os seus irmáns John e Michael tamén a acompañan na súa máxica aventura. Ao longo da historia preséntanse diversas e numerosas anécdotas fabulosas, entre elas cando a fada Campanilla case morre ao inxerir un veleno, e unha confrontación co inimigo directo de Peter, o pirata Capitán Garfio.
Ao final, Wendy decide que o seu verdadeiro espazo para vivir atópase no seu fogar a carón dos seus pais e por iso leva aos seus irmáns de regreso a Londres, mentres que Peter Pan queda en Nunca Xamais, prometendo á súa compañeira de xogos volver repetidamente a visitala.
Nestes máis de cen anos de existencia Peter Pan foi adaptado ao cine (Disney 1953, 2002; Steven Spielberg, 1991; P. J. Hogan, 2003), converteuse en protagonista de musicais, e sufríu numerosas adaptacións nas que se continuaron as aventuras ficticias de Peter Pan (unhas autorizadas e outras non).
En 2004, para conmemorar os 100 anos da aparición de Peter Pan, o Great Ormond Street Hospital (que posúe os dereitos da obra de J. M. Barrie) convocou a narradores interesados en escribir a secuela oficial da historia. A gañadora foi Geraldine McCaughrean, con Peter Pan de Rojo Escarlata, libro que saíu á venda, a nivel mundial, o 5 de outubro de 2006, en 37 idiomas distintos.
Como sucede con outros, tamén este personaxe literario deu nome a un trastorno médico: A síndrome de Peter Pan converteuse nun termo psiquiátrico utilizado para describir a un adulto que ten medo das obrigas e compromisos e que se nega a actuar de acordo á súa idade.

17/10/10

Cultura popular

O CORVO E O RAPOSO

Unha vez encontráronse un corvo e un raposo que eran compadres. O raposo invitou ao corvo a merendar unha pita, pero, como estaba tan dura, picaba e picaba, e non podía comer nada, mentres que o raposo, coas uñas e cos dentes, esmendrellou a pita e comeuna en seguida, e o bo do corvo tívose que marchar con máis fame que tiña.
De alí a pouco, foise o corvo e invitou ao raposo a unha merenda de tripas, que tiña metidas dentro dunha ola. O raposo non puido comer nada, porque non lle cabía a cabeza na ola, e o corvo metía o pico entre as tripas, e facía: "Glo-glo-glo", ata que as comeu todas. Entonces díxolle o raposo:
— Ai, compadre: destas merendar, poucas.

Adaptación dun conto popular recollido no libro Contos populares da provincia de Lugo, da editorial Galaxia

10/10/10

Vantaxes e inconvintes dos lectores de libros electrónicos

Vantaxes

  • Permite almacenar unha enorme cantidade de obras dixitais, que ocuparían miles de páxinas en papel.
  • Pódese cambiar o tipo e o tamaño da fonte, tomar notas e logo borralas, buscar o significado dalgún termo do texto por internet ou nun dicionario preinstalado.
  • Pódense descargar subscricións a revistas.
  • Permite levar a todas partes os títulos favoritos de cada un, aproveitando calquera intre para ler.
  • Ten a posibilidade de conectarse a internet desde calquera sitio, para comprar un ebook cando faga falta.
  • A maioría de lectores posúe a función text-to-speech, o lector "le" en voz alta.
  • Ao non ter retro-iluminación, gasta pouco en enerxía, polo que as baterías dun lector de eBook poden aguantar ata 10.000 páxinas lidas.

Inconvintes

  • A enorme diversidade de formatos segue sendo un problema para os usuarios de ebooks.
  • A pesar de que existan modelos de lectores ebook que visualizan as cores, estes non son precisamente baratos.
  • As baixas frecuencias de refresco non permiten ver animacións e vídeos, ademais o cambio de páxina nalgúns modelos segue sendo algo lento e borroso.
  • A pesar da súa portabilidade e da longa duración das súas baterías, chega o momento en que se necesita recargalas.
  • Ler un libro dixital nun e-reader actual resulta máis difícil en situacións con exceso de luz externa.
  • A fabricación de ebook-reader require o uso de sustancias tóxicas. Non son aparellos reciclables.
  • Os lectores electrónicos son de difícil alcance para os menos favorecidos do mesmo xeito que a descarga online de contidos. Un libro en papel usado costa moito menos e é máis fácil de conseguir; polo custo dun e-reader novo pódense comprar moitos libros impresos de ocasión.

3/10/10

Esa caótica química

"¡A que no lo sabías!
¡Tu sangre contiene metales! El científico italiano Vincenzo Menghini (1701-1759) fue quien hizo este vital descubrimiento. Añadió limaduras de hierro a la comida para sus perros. Quería ver adonde iba el hierro y resultó que a la sangre de los perros. El hierro que contienen los glóbulos rojos atrae los átomos de oxígeno, lo que permite a la sangre transportar oxígeno por todo el cuerpo. Unas arañas tienen cobre en vez de hierro en la sangre y por eso su sangre es azul."


Texto extraído do libro: Esa caótica química
Autor: Nick Arnold
Ilustrador: Tony De Saulles
Editorial: Molino
Forma parte dunha colección denominada Esa horrible ciencia, na que a exposición dos contidos basease nun marcado sentido do humor e as anécdotas e curiosidades son abundantes.
Este libro trata dos aspectos máis divertidos e fascinantes da química, dos aspectos que máis nos interesan aos non expertos, coma as asquerosas mezclas verdes e burbullantes, as pocións repugnantes e ás veces tóxicas, os tubos de ensaio, os olores apestosos, as explosións e detonacións, e os descubrimentos inxeniosos.