30/1/09

Celebramos o día da paz.

¡falla nos fai celebrala, mesmo nos corazóns! ¡A ver que vos parece este vídeo!

28/1/09

IMAXINA ANIMAIS. (a fotografía e o texto ao servizo da imaxinación..., da túa)

El picopato




En lo más frondoso del parque de Doña Ana vive el picopato. Es un ave de plumas lisas y brillantes, bañadas por un barniz de charol. Su tarea diaria consiste en picotear, de forma incansable, la corteza de un árbol jugoso: el clalcero, de sabor a goma arábiga. Su picoteo. también conocido como «taconeo», es constante en las noches de luna llena.En sus pocas horas de ocio, el pieopato suele volar de rama en rama y de flor en flor, en bandadas pequeñas. En las tardes de mucho calor se cobija junto a las aguas mansas del parque y, al llegar la noche, comparte veladas ruidosas con los rosados flamencos.




XOSÉ BALLESTEROS & JUAN VIDAURRE, Imagina animales, Kalandraka, Sevilla.

26/1/09

CLUB DE LECTURA DE BANDA DESEÑADA

Marimanta vén de rematar os obradoiros de creación literaria impartidos polo escritor Francisco Castro, e dende o colectivo estamos especialmente satisfeitos pola calidade do mesmo, e a boa acollida que tiveron entre as rapazas e rapaces asistentes. De feito, queremos agora enganchar coa seguinte actividade; un club de lectura de banda deseñada (ou sexa, de cómic).
A dinámica a seguir consistirá nunha reunión mensual (dunha hora, máis ou menos), na que se falará dunha obra de banda deseñada que, previamente, acordaremos ler todos.

Quen pode asistir? En principio, Marimanta foi pensada para nenos e rapaces novos. Pero iso non quita que poidan asistir adultos. Iso si, para esta actividade poñemos un límite de idade mínimo: 10 anos.

A primeira xuntanza terá lugar no Salón Azul do Edificio Liceo, o sábado 31 de xaneiro, ás 11:00. Dado que é o primeiro día, non hai que levar nada lido, porque será o día das propostas. Como coordinador do club, propoño que a obra para iniciármonos sexa "ARRUGAS", de Paco Roca. Trata o tema do Alzheimer dunha maneira especialmente sutil e conmovedora.

Unha vez feita a proposta, os asistentes farían unha lectura do libro na súa casa, con calma, pero con detenimento, incluso tomando anotacións dos detalles que máis chaman a súa atención. Na seguinte reunión, póñense en común as opinións, establécese un debate, e proponse de novo outra lectura. E así até que nos cansemos (se nos cansamos).

Animamos a quen o desexe (e pase dos 10 anos) a asistir á seguinte reunión. É de balde (como moito, haberá que comprar o libro, ou collelo en empréstito na biblioteca), e tan só se solicita ilusión pola banda deseñada, ganas de participar e compartir opinións, e, sobre todo,...ansias de saber.

AGARDÁMOSVOS!
Xosé Tomás - Colectivo Marimanta

17/1/09

OBRADOIRO DE CREACIÓN LITERARIA

O mesmo sábado 17 de xaneiro comezamos tamén os obradoiros de creación literaria, impartidos polo escritor, editor e amigo Francisco Castro, que rematarán o vindeiro sábado 24 (de 11:00 a 13:00). Prácenos ver como máis dun asistente aos obradoiros de banda deseñada que realizamos hai un tempo repiten agora no de creación literaria. Esperamos que dean os seus froitos!

Exposición inaugurada!!

O sábado 17 inauguramos a nosa primeira exposición, GALICIA SOLIDARIEDADE. Vinteún ilustradores que crean imaxes sobre a solidariedade e a paz, e vinteún escritores que "ilustran" esas imaxes cos seus textos. Franisco Castro realizou a inauguración oficial, e alí nos demos cita, entre outros, os asistentes ao obradoiro de creación literaria, que comezaba media hora máis tarde.

Nesta exposición quixemos aportar a posibilidade para os rapaces de realizar a visita de maneira activa: para elo elaboramos unhas pequenas "fichas" de traballo (nalgúns casos son coma xogos), diferentes segundo o curso e idade dos visitantes. Desta maneira o profesorado que o desexe (que as recibirá nos seus centros), poderá usalas para levar aos seus alumnos á mostra e realizar as actividades alí mesmo.

Pero tamén propoñemos outra opción: que os profes manden aos rapaces facer esas fichas como tarefa a realizar pola súa conta, e a levar feita despois a clase. pode ser divertido ir cun grupiño de amigos a facer os deberes ao Edificio Liceo.
Ah!: a exposición está alí até o día 31 de xaneiro. Que a desfrutedes!

9/1/09

CLUBS DE LECTURA

A Xunta de Galicia vén de editar un libro sobre os clubs de lectura, a súa historia, o que deben perseguir, como constituilos, e demais precisións acerca dunha experiencia moi antiga, pero que hoxe está recobrando importancia.
Nós, en Marimanta, temos intención de crear máis de un, e de feito estamos a piques de iniciar o club de lectura de Banda Deseñada.
O libro do que falamos titúlase "LECTURAS COMPARTIDAS", e a súa autora é Eva López. Pódese descargar íntegro en PDF pulsando aquí.

6/1/09

Little Einstein e Baby Einstein. Series para ver, e escoitar, cos nosos nenos e nenas



Para máis pequenos Baby Einstein. Aquí escoitando e mirando para Beethoven dun xeito moi interesante...e atractivo. Non diredes que non mola escoitar así ao Xordo.




Regina [LA TRAPECISTA]




Regina [LA TRAPECISTA]


Regina tenía un problema: vértigo.
Pero no el vértigo a las alturas, corno mucha gente tiene, sino al suelo. Por eso decidió hacerse trapecista, para estar siempre a ras del cielo y no tener que bajar nunca a la tierra.
Regina miraba las coronillas de los chicos del circo y soñaba con una vida al mismo nivel.
Con poder susurrar cosas bonitas a alguien al oído y no tener que estar siempre dando voces para hacerse oír.
Aunque claro, ninguno de la compañía se atrevía a subir tan alto. Ninguno excepto Capirote, el hombre bala, pero siempre pasaba volando a su lado con tanta prisa... Y ni un hola le decía. Ni una simple mirada, ni un triste adiós. Y para colmo, el muy tonto, ya llevaba más de un mes atrincherado dentro de su cañón.
Una noche, mientras el resto de la compañía dormía, escuchó algo. Al principio era un inapreciable susurro melódico, pero después fue incrementando su intensidad. Aquel cántico siguió durante todo el día y Regina, intrigada, preguntó a la gente de la compañía de dónde procedía aquella voz, pero no le supieron decir, pues nadie, salvo ella, la oía.
Estuvo investigando la procedencia de aquella cantinela, y descubrió que sólo la oía en un punto muy concreto: frente al cañón de Capirote.
El hombre bala, desde dentro, le cantaba canciones casi olvidadas, que salían del cañón disparadas y colisionaban con lo más profundo del alma de Regina.
—Capirote... —clamó Regina—, ¡sube aquí, lánzate!
El hombre bala tardó un tiempo, pero al fin se decidió a contestar:
— ¡No puedo, necesito que alguien me encienda la mecha! ¡Y desearía que fuera usted!
—No puedo bajar. Tengo vértigo —se dijo casi a sí misma Regina.
Regina y Capirote
De la noche al día Capirote accedió por fin a salir de su cañón y con más ganas que nunca de volar. La compañía entera se extrañó de que hubiera salido sin que la “mujer de su vida” le encendiera la mecha, como él exigía, pero por si acaso nadie se atrevió a preguntar.
Se reanudó el número del hombre bala después del mes y pico que pasó allí metido. Aquella noche la expectación fue máxima, ya que habían colgado carteles por todo el pueblo anunciando dicho evento. Corno siempre, fue Bambino quien se encargó de encender la mecha. El hombre bala volvió a ganarse los aplausos de su público. Todo volvía a ser como antes.
Lo que todos ignoraban era que para Capirote y Regina había empezado un idilio de amor que se limitaba a una única cita diaria de décimas de segundos, pero era tiempo suficiente para que cuando Capirote, durante la función, pasaba volando al lado de ella, se dieran un beso fugaz y Regina le colocara al vuelo una notita entre su mejilla y la correa del casco.
Durante el resto del tiempo alimentaban su deseo recordando aquel instante.
Estuvieron así largo tiempo. Siempre sigilosos en su amor de cuentagotas. Hasta que por fin Capirote, con paciencia y dedicación, aprendió a encender sin ayuda de nadie, la mecha de su cañón.
RIKI BLANCO, Cuentos pulga, Thule Ediciones, Barcelona, 2006.
Fuente: palabrasmaldichas( un blog que anima a ler e a mercar bos libros como este "Cuentos Pulga")

4/1/09

Un spot publicitario

Impactante vídeo publicitario da campaña canadinana de fomento da lectura que promove a Fondation pour l'alphabétisation. Baixo o lema "When we don't read, imagination disappears" ("cando non lemos, desaparece a imaxinación"), amosa aos personaxes dos contos tradicionais hospitalizados, agonizando algúns, porque ningunha mente lles da cobixo. Resulta unha interesante metáfora daquelo que dende Marimanta perseguimos con teima: a tan desexada biblioteca infantil. Mentres non haxa espazos para a lectura, estamos a perder un precioso tempo de expansión interior (cultural, formativa e, en definitiva, humanizadora) de xeracións de nenas e nenos. O día en que esa biblioteca bote a andar (lembramos que xa foi anunciada na prensa: http://www.lavozdegalicia.es/coruna/2008/12/31/0003_7434279.htm) estarase poñendo en valor a necesidade de ir curando esta sociedade doente a base do único antídoto posible: o coñecemento.